Çocuk eğitiminin eskilerden bu yana gelen kalıplaşmış belli kuralları vardır. Nenelerimizden, dedelerimizden ve büyüklerimizden dinlediğimiz “Bizim zamanımız da böylemiydi...” ile başlayan ucu kapanmayan içerisinde bir çok absürt ve çocuk eğitimde kabul edilemez önerilerin ardı arkası kesilmez.
Toplumdaki bu algıyı değiştirmek için öncelikle kendimizi anne, baba olarak eğitmemiz gerektiğini bilmeliyiz. Gelin birlikte çocuk eğitiminde doğru bilidiğimiz bir kaç yanlışa ve neden yanlış olduklarına göz atmakla başlayalım;
Ceza ile eğitim olmaz!
Sevgili ebeveyinler, çocuk ceza ile eğitilmez! Pedegojiye baktığımızda cezalandırılmış çocuk kendi gibi olması engellenmiş çocuktur. Çocuk ceza ile edilgen hale getirilir. Ceza aynı zamanda duygusal bir şiddettir ve çocuğu agresif hale getirir. Ceza ile eğitilmiş çocuk aslında eğitilmiş çocuk değildir, ceza çocuğun kendisini yönetebilme kabiliyetini kazanamamış, birileri tarafından yönetilmeye alışmış hale gelmesine neden olur.
Ceza ile eğitilen çocuklar disiplinli olsada aslında kendi gibi olması engellenmiş çocuklardır. Ceza olmazsa çocuğum beni nasıl dinler ? Dediğinizi duyar gibiyim. Ebeveynler olarak öğrenilmesi gereken bir olgu var ki bu da bağ kurmayı öğrenmek ! Ceza yok. Çocukla bağ kurmak var. Dolayısıyla bu aslında ebeveyninin eğitilmesine, öğretmenin eğitilmesine yönelik birşeydir.
Çocuğa mükafat yok!
Çocuğa hediye verilir. Mükafat değil. Örneğin ödevini yaparsan sana 5 lira vereceğim gibi çocuğun aslında asli görevlerini mükafat karşılığı yapmaya teşfik etmek çocuğun sorumluluk sahibi olmasını engeller ve görevimi yapmalıyım bilincini benimseyemez.
Koşulsuzluk!
Koşul bir aşağılama davranışıdır. Ben sana iyi davranıyorum çünkü.. Diye başlayan tüm cümleler aşağılamadır. Gelin çok daha kolay empati yapabilmeniz adına yetişkinler üzerinden bir örnek cümle kuralım.
''Sevgili karıcığım ben sana iyi davranıyorum, çünkü sende anneme iyi davranıyorsun'' bu cümle ile koşuldaki aşağılamayı anlatabildiğimi düşünüyorum. Çocuklarımıza koşulsuz sevgiyi vermeliyiz ''seni her şartta çok seviyorum,seveceğim'' algısıyla yetişen çocuklar özgüvenli ve sosyal çocuklar olacaklardır.
Yorum yaz